Ons laaste kuiertjies in die Kaap!

Ons tyd in die Kaap kom nou bitter vinnig tot 'n einde, so ons probeer nou om so veel moontlik te sien en doen voordat ons hier weg gaan. Ek wens ek was saam met Collin op verlof dat ons die hele week kon rondry en dingetjies doen, maar nou ja, ek het nodig om te werk sodat ons Januarie maand sal kan oorleef terwyl ek vir werk moet gaan soek.

Saterdag was ons in Melkbosstrand. Dis nou vir jou 'n oulike plekkie. Sal nie omgee om daar te gaan bly nie. Klein en intiem, maar aan die gang. So regte vakansiedorp gevoel en Tafelberg is in jou sig. Die weer was pragtig die dag en ons kon darem nie huis toe gaan voordat ons nie 'n draai op die strand gemaak het nie. My ou alleen kind het dit tog so geniet!

Sondag het ons Ratanga Junction toe gegaan. Ons het dit eintlik vir Marli se onthalwe gedoen. Jy weet, dit is snaaks hoe dinge verander as jy 'n ouer is. Voorheen sou ons soontoe gaan om ons eie plesier, sodat jy die dag kan geniet, nou soek jy plekke waar jou kind haarself kan geniet en dit maak jou gelukkig om haar gelukkig te sien. Nou ja, daar was "rides" wat 'n ouer moes saamry en toe het ek tot 'n mate ook so bietjie "fun" gehad.

Ek is dankbaar vir my pragtige familie wat die Here aan my gegee het. Lief jou baie Collin my man, dankie vir die vriend wat ek in jou het en lief jou nog duisende meer my pragtige kind. Mamma en pappa is baie trots op die mooi kind wat jy is!

Totsiens Mammie!

Alhoewel hierdie blog begin is om al die sëening in my lewe te deel met julle, wil ek tog oor my ma ook skryf, want al is sy nie meer met ons nie, was sy een van die grootste sëeninge in my lewe.

My pragtige moeder is op 24 September (slegs 6 dae voor haar 54ste verjaardag) oorlede na 'n kort stryd met kanker. Voor dit met my ma gebeur het, was kanker iets wat net met ander mense gebeur. Dit was iets wat ons net op die films gesien gebeur het. Dit sou tog nooit met ons familie gebeur nie... die lewe is vol verassings.

Mei hierdie jaar het sy het ons laat weet dat sy Lymph-klier kanker het en sou na 3 maande se chemo behandeling heel skoon wees. So ons was nie bekommerd gewees nie, als sou "o.k" wees in die einde. Dit was toe nie net Lymph-klier kanker nie, sy was baie baie siek gewees. Weet nie of sy nie die volle waarheid vir ons vertel het nie, of het die dokter ook nie alles vir haar laat weet nie, dit sal net sy weet. Maar sy was 'n tipiese ma, wil nie haar kinders of man bekommer nie, als vir haarself gehou. Sy het die pyn alleen gedra.

Eers was ek kwaad toe ek uitvind hoe siek sy regtig was en dat sy ons nie laat weet het nie, maar vandag is sy my grootste voorbeeld van 'n sterk en goeie vrou. My ma was 'n vegter. 

Ek het geweet eendag sou ek my ouers moes groet, ons leef nie vir altyd nie, maar as hulle so vroeg in hul lewe weggeneem word, is dit darem ‘n bitter pil om te sluk. Veral vir my wat nou al die laaste 4 jaar in die Kaap woon. Ek het so uit gesien om weer by my familie te wees. Nog net 2 maande en ons sou huis toe kom en ek sou mooi na haar gekyk het … net nog 2 maande.

Toe ek en Marli Julie maand gou vir ‘n week gaan kuier het, het sy dit so waardeer. Sy was so positief, sy het nie vir my swak voorgekom nie, maar sy het na ‘n foto van my en haar gestaan en kyk op my troue 4 jaar gelede en haar woorde aan my: “ek kan nie glo hoe goed ek daar gevoel het teenoor nou nie. Daai tyd kon ek berge versit”. Ons sou nie kon verstaan waardeur sy gegaan het met die kanker en die Chemo behandeling nie. Ek is net dankbaar dat ek daai tyd na die  stem geluister het en gaan kuier het. Nie geweet toe ek haar daai dag groet, dit sou die laaste wees nie. Ek wonder of sy gewonder het of dit die laaste keer sou wees wat sy ons sou sien.

My ma was my anker, sy was my alles. Onbewustelik het ek alles wat ek gedoen het, gedoen vir haar goedkeuring. Sodat sy vir my kon sê sy is trots op my. Toe ek van haar heengaan te hore kom, is my drome ook daarmee heen. Vir watter rede sou ek nou wou lewe. Niemand anders het op daai oomblik saak gemaak nie.

Daar is so baie dingetjies van haar wat ek gaan mis, maar wat ek die meeste gaan mis:

• Is die kuiertjies in die kombuis terwyl sy kos gemaak het. Ons meisies het so lekker daar gesit en kuier.
• Ma se kos. Niemand maak kos soos jou ma nie
• Haar lekker lag. Een van daai aansteeklikes
• Haar sagte hande en sagte vel
• Haar grappies
• Haar reuk. Soos net ‘n mamma kan ruik.
• Haar drukkies
• Haar stem oor die telefoon
• Die bederfies van ‘n ma
• Sondae-oggende en vakansie oggende in hulle bed. Al die kinders en honde saam in hulle bed. Pa bring die koffie.
• Haar troosende woorde as jy ‘n af dag het. Niemand maak jou beter voel as jou ma nie. So wie sal my nou troos.

Sy was ‘n karakter op haar eie. Sy was nie een van daai vervelige ma’s nie. Nee, sy het haar lewe geniet. Sy was ‘n sterk mens. Sy was ‘n omgee mens, almal se belange voor haar eie gestel. Sy was ‘n goeie ouma, haar kleinkinders was haar trots. Sy was ‘n ma, maar tog ook my vriendin. Sy was ‘n voorbeeld vir baie. Ek mis haar so!

‘n Mens se geestelike lewe wil nogals ‘n knak vang as jy so hard gebid het dat sy tog gesond moet word, dat die Here haar nie van ons moet wegvat nie. Ek kan verstaan dat ateïste sal vra: “waar is daai god van jou nou?”. Ek wou dit ook weet. Hoekom het Hy ons gebede op dowe ore laat val? Hoekom moes Hy haar wegneem?

Niemand sal daai vrae vir my kan beantwoord nie, maar een ding weet ek verseker, sy sal eendag in die Hemel wees en dit is nou vir my om te sorg dat my lewe reg is voor God as ek haar weer wil sien. En as ons eendag daar saam in die Hemel is, sal geen dood ons weer skei nie. Ons sal vir ewig en ewig saam wees en weer kan stories saam vertel en lag.

Intussen, rus saggies my mooiste mammie. Ek is baie lief vir jou. Ek sal mooi na pa kyk, ek belowe.

Totsiens mammie…

Dis Lente in die Kaap!

Hierdie naweek was die mooiste weer in die Kaap gewees met temperature tot 30 grade. Met sulke wonderlike weer, wie kan binnenshuis sit. Ons het saam met 'n klompie vriende die Saterdag middag by Koegelbaai deur gebring.

Marli is definatief 'n natuur-kind. Come to think of it, alle kindlers hou seker meer van buite speel as om net in die huis te sit. In elk geval, sy is altyd op haar gelukkigste as ons haar strand toe vat. Die glimlag op daai gesiggie is als die moeite werd.

Hierdie keer het sy darem maaitjies gehad om saam te speel, en het sy dit nou geniet! Die doek was papsop nat gespeel in die water en sand in die ore, neus en hare. Lekker mamma!

Die Sondag was ons gou gou deur na Blauwklippen om die vlooimark te gaan uitkyk, en het daarna na goeie vriende toe gegaan vir 'n braai. My prinsessie het so mooi gelyk in haar nuwe uitrusting, ek moes dit net met julle deel. My sonskynkind!

Nou ja, dit was ons naweek kortliks opgesom. Baie besig maar baie lekker. Lekker week verder almal!

Marli-taal

Eendag as Marli groot is, dan gaan ons weer hierna kyk en lekker lag. Hulle is tog te dierbaar as hulle begin praat. Hier is 'n paar woorde wat Marli deesdae gebruik...

Marli-angelo

Ek het mos weer na al die jare die verfkwasse uitgepluk en begin verf. Klein pop wou die hele tyd net kyk wat maak ma, en natuurlik was dit moeilik om die klein handjies uit die verf uit te hou. Collin het gehelp, toe trek ons maar vir haar die voorskoot aan, stel vir haar skoon papier in die esel op en sit die verf vir haar reg en toe laat waai sy. Die plesier op daai gesiggie was dit die moeite werd. 

Voor Marli se geboorte het ek my nogals 'n paar dinge ingedink soos bv. dat sy Collin se rooi wange moet he, dat ek haar graag sal wil laat ballet klasse doen, dat ek vir haar 'n groot pophuis gaan bou agter in ons jaard waar sy heeldag kan huis huis speel, dat ek en sy gaan saam bak ens. maar ek het nooit regtig gedink daaraan dat sy dalk mamma se kuns talent sal erf en 'n liefde vir die kuns ontwikkel nie. Ons sal dit maar dophou, wie weet, sy is dalk eendag die volgende Michaelangelo...

Hier is fototjies van die eerste verf-sessie :)

Ons gaan verras Ouma en Oupa!

Ek het vir my en Marli 'n vliegkaartjie geboek, maar nie my ouers laat weet dat ons kom kuier nie. Ek wou hulle bietjie verras. So, ek het met my susters gereel om ons te kom haal en alles te organiseer. 

Marli was so soet en oulik op die vliegtuig gewees. Sy het met die tannie langs ons en die drie vroue agter ons so gesels, dat hulle almal haar net wou saamvat huis toe. Hulle het haar so geniet. As ek net kon verstaan waaroor sy gesels het. Sy het behoorlik lang stories met hulle gepraat.

Ouma en Oupa was omtrent omkant gevang toe ons daar kom stop by my ouerhuis in Okahandja. Hulle het nie mooi geweet hoe om te reageer nie, maar die blydskap was daar! Dit was goed om by die huis te wees. Tannie Claudine was daar met met Marli se niggies, Danica en Mia en Tannie Anné     het ook kom saam kuier.

Dit was 'n reunie vir die niggies ook gewees. Danica is die ouer een van die drie (4 jaar), dan is dit Marli (20 maande) en Mia (17 maande). So bly Marli het niggies saam wie sy kan speel. Natuurlik was daar die stryery en bakleiery ook gewees. Watter kinders stry nou nie. Die een wil daai een se speelding hê ens ens, maar hulle het heerlik kon saam in die sand speel, boek lees en saam bad in die aande. Dis nogals iets waarna ek uitgesien het, dat Marli en haar niggies saam groot word as vriende.

Wat vir my so lekker was, was om te sien hoe Marli kind kon wees vir 'n slag. Sy het elke dag in die sand gespeel en soms moes ek in die aande die vingerborsel gebruik om die sand onder haar naels uit te kry. Ek het vir haar speel pakkies gaan koop dat sy haarself kan geniet, sonder dat ek my bekommer oor haar klere wat vuil word. 

Marli het dit ook geniet om met die honde te speel. Groot of klein, sy het hulle almal geniet. Sal maar moet eendag vir haar 'n hondje kry.

Ouma en oupa het nie geweet wat hulle getref het nie. Drie kleintjies saam in een huis, almal gil en hardloop en dra alles rond. Die huis het behoorlik gelyk of 'n orkaan dit getref het. The Joys of a family.

Hier is Ouma Hattie saam met haar drie kleindogters.

Marli met oupa se werk-hoed

Die week het natuurlik so vinnig verby gegaan. Die lang beplande vakansie en toe ek my oë uitvee, toe is dit alweer tyd om terug te gaan Kaap toe.

Mis my familie al klaar! Maar nis nog net 5 maande, dan is ons alweer sak en pak oppas terug Namibia toe.

Ouma en Oupa se kuiertjie in die Kaap

Ouma en oupa Prinsloo het kom kuier, en die wat kinders het sal weet, dat die eerste kleinkind alles is. Die kuiertje het regtig gegaan om die baba en nie om die res nie he he. Skoonma het ons koskaste vir ons weer mooi kom volmaak met alles van Biltong en droëwors tot beskuit en suurlemoensap. Dankie ma!

Skoonma het toe sy my vroër die week gebel het, gesê dat Marli tussen hulle gaan slaap. Ek het nie gedink hulle sou dit kon uithou nie, want Marli hou niks van 'n kombers oor haar nie, en nog minder dat daar aan haar geklou word, maar wonder bo wonder het hulle dit die hele week uitgehou.

Marli het nie te lank terug mangelonsteking gehad, en het nogsteeds nie baie goed geëet nie, met die gevolg dat sy in die nag wakker geword het vir haar bottel, net mooi die tyd toe ouma en oupa kom kuier het. Shame, skoonma het 'n stukkie van haar verlede sien weerspieël toe sy ewe skielik in die in die middel van die nag weer moes opstaan om vir 'n baba 'n bottel te maak.

Saterdag het ons vir die dag uitgegaan Paternoster toe en oorgeslaap by Paters Haven. Nou vir die van julle wat nog nie in Paternoster was nie, dit is my ma se gunsteling plek en een van myne ook, omdat dit so stil en rustig daar is. Dis nog een van die min regte visserman dorpies soos die waarvan jy altyd in die storieboeke gelees het. Jy is weg van die stad en sy geraas, jy het die mooi oseaan voor jou en die wit Kaapse huisjes net waar jou oog dit kan sien. As jy lekker vis wil eet, is dit die plek daarvoor.

Tietiesbaai lê ook baie naby aan Paternoster, en ons het gou die middag daar 'n draai gaan maak en op die strand gaan loop. Marli en ouma het lekker op die strand gespeel, en natuurlik het sy net op oupa se skoot gesit as ons gery het.

Sondag is ons Langebaan om terug huis toe, en het vir middagete gestop by die "BOESMANLAND PLAASKOMBUIS". Ek beveel dit vir almal aan. 'n Lekker gemaklike atmosfeer met heerlike boerekos. Met die instap betaal jy vir jou buffet ete en word na jou tafel aangewys. Die tafels is ronde hout blaaie met boom stompe as stoele. Jy help jouself met drankies by die kontantkroeg. So as jy klaar geeët het kan jy net opstaan en gaan. Niks om af te handel nie. Die vloer is bedek met klippetjies en by jou is die uitsig van die see. Ongelukkig het dit gereen daai dag, en Marli wou so graag buite gaan speel.

Die kos was bedien in groot swart potte, en daar was als van krummelpap tot afval om van te kies. Braaivleis, soet patats en vars plaasbrood met tuisgemaakte botter en konfyt het beslis my mond laat water. En om af te sluit, koeksusters en melktert met regte moerkoffie wat op die koolstofie staan en prut. Mmmmmmm....ek het lekker geeët.

Boesmanland het sy eie vermaak ook. Twee Kaapenaars het met hulle kitare die tafels omgegaan en vir almal gesing. Toe hulle by ons tafel kom, het hull een van my gunsteling kaapse liedere gesing..."Dis 'n lekker ou Jan". Ons het dit verskriklik geniet en weereens het die Dodds-bloed deurgeslaan by Marli, want sy het lekker gedans op hulle musiek.

Maandag is ons deur V&A Waterfront toe en het die Two Oceans Aquarium besoek. Dit is so lekker om die klein gesiggies te sien staar na die vreemde dinge wat hul nog nooit vantevore gesien het nie. Als is nuut. Ons vergeet dit soms. Mens wil net aanhou verby alles stap, maar vir 'n kleintje is alles wat hy toekom nuut en vreemd en hulle wil ondersoek instel. Ons moet soms leer om bietjie geduldig te wees.

Na die Aquarium is ons op die enigste werkende stoombootjie in die hawe rond. Die kaptein was baie aangenaam en vermakerig. Hy maak die rit die moeite werd.

Die res van die kort kuiertjie was ons maar net by die huis, want die Kaapse weer het nie dit toegelaat dat mens buite-muurse aktiwiteite mag doen nie. Maar die kuiertje was heerlik gewees, lekker om jou mense by jou te he en dit was vir ons lekker om te sien hoe ouma en oupa hul kleinkind geniet.  Dankie ma en pa vir die kuiertje en vir al julle liefde en omgee. Ons waardeer dit. Lief julle baie!

Picasso!

My klein engeltjie geniet die kuns net soos haar mamma. Gee vir haar pen en papier en sy is dol gelukkig.Ek het maar vir haar 'n stel inkleur-penne en potlode gekoop en nou beoefen sy haar talent elke aand. Hier is sy en haar vriendinnetjie (Twaine), besig om vir mamma 'n mooi prentjie te maak.

Marli is SO lief vir teken, dat ek net moet keer of my banke en mure is haar "medium". My klein Picasso! So ek het dit toe goed gedink om vir haar verf te maak waarmee sy in die bad kan speel. Sy het dit behoorlik geniet (en mamma ook he he).

Vir die's van julle wat dalk ook die resep soek, dis baie maklik en kleur nie die water regtig nie Maklik om skoon te maak ook, so dit is groot pret met min moeite. Hier is dit. Lekker verf!

Die volgende groot SUPERSTER!

Marli is verskriklik oulik deesdae met sing en dans. Die TV leer haar goed. Sy is mal oor haar "Oom Karoolus en Lente DVD" en naboots graag die kindertjies as hulle die bewegings saam maak. Ook is sy baie lief vir die bybel liedjie "Noag het 'n ark gebou" en is een van haar gunstelinge om te sing.

Ek moes maar net hierdie video met julle deel.  Geniet!

Hier kom die bruid!

Maandag, 30 April 2012. Dit was 'n tipiese koue winter-dag in die Kaap. Die lug was grys met die rëenwolke wat die hemel deurtrek het. Maar in 2 mensies se harte was dit warm daai dag. Liefde oorwin die als, selfs die koue. Dit was die troudag van Heinrich en Claire. Twee pragtige, dierbare jong mense. 

Marli was bevoorreg om een van hul blommemeisies te wees. Wel, Claire het so besluit toe Marli nog net 4 maande oud was, en daai dag het dit net so gebeur ook.

Ek het heeltyd net gebid dat Marli net sal doen wat van haar verwag word, en dankbaar het die Here my gebed beantwoord. Marli het baie mooi en rustig saam met Rachel en Emily die gangetjie kom afstap. Dit was PRAGTIG, en soos hulle af gekom het kon jy net die glimlagte op die mense se gesigte sien en die ouer mense wat "ooh" en "aah" van agter af. Sy het haar ma se hart baie trots gemaak daai dag. Wie sou kon dink omtrent 4 jaar terug was dit ek en Collin wat die trou aan mekaar beloof het en hier stap ons baba-dogtertjie die gang af by ander se troue. Die tyd het darem vinnig verby gegaan.

Die diens was bitter mooi gewees, gely deur Lr. Hein von Hörsten. Tussen die diens en die spesiale item, het dit 'n knop in die keel veroorsaak. Baie spesiaal.

Die onthaal was net so mooi en spesiaal. Klein en intiem. Nog nooit het ek soveel mense sien huil op 'n pa en dogter dans nie. Mens kon sien dat hulle 'n baie goeie en mooi verhouding het. NAtuurlik het die lied "Butterfly kisses" die trane aangehelp. Al het ons uit gerëen, was die glimlag op die bruid se gesig als die moeite werd. Solank die dag vir haar en Heinrich spesiaal was. Dit was my hoop en gebed, en daai glimlag op haar gesig was soos hulle altyd sê "priceless".

Aan die nuwe Mnr en Mev von Hörsten, wil ek net dankie sê vir die voorreg dat Marli kon deel wees van hulle mooi dag en wil ek ook dankie sê vir hul vriendskap, liefde en omgee. Mag die Here hul huwelik ryklik sëen en baie jare se mooi herhinneringe hul nog inwag. 

Plaasjapie

Ek en Marli het verlede naweek saam met die Von Hörsten familie na 'n plaas by die Cederberge gegaan. Collin kon ongelukkig dit nie maak nie, weens baie werk en hy moes preek daardie naweek ook nog. Maar ek en Marli laat ons nie 2 keer nooi om bietjie weg te breek vir 'n naweek nie, so ons het maar ons tassies gepak en geklim.

Dit was omtrent 4 ure se ry tot op die plaas, maar met die opgewondenheid oor die naweek en die mooi landskappe oppad daarheen, het mens dit nie eintlik agtergekom nie. Marli het my so trots gehad, want sy was so soet in die motor. Letterlik en figuurlik, want sy het omtrent al Oom Hein se "Liquorice Allsorts" op geëet.

By die plaas aangekom, staan daar die mooiste plaas huisie, en die skapies wei daar in die veld rond. My klein plaasjapie het dadelik die hele wêreld verken. 

Marli het vir haar 'n stokkie opgetel en oral rond gehardloop en skape gejaag ook. Ek kon sien dat sy die naweek inderdaad sou geniet.

Na ete het ek gou vir Marli gebad en heerlik warm aangetrek en toe is sy reguit na haar "Kaapse Oupa" toe, Oom Hein, dat hy vir haar Bybelstories kon lees. Sy geniet tog die aandag so.

Saterdagoggend was daar nie tyd vir laat slaap nie, die veld het geroep. Ons is toe met 'n 4x4 bakkie uitgeneem na 'n ander gedeelte van die plaas waar daar staproetes is wat 'n mens kan doen. Andrew het aangebried om so braaf te wees en vir Marli te dra in die rug-sak. 

Op hierdie roetes was daar baie boeman-tekeninge wat mens kon beskou asook vreeslik interressante historiese plekkies, soos die huisie van die Visser familie wat hulle hier op die plaas kom huisves het in die rotsberge, met slegs 'n paar skape. Moeilik om te glo hier het een op 'n tyd mense gewoon. Dit moes vreeslike swaar jare gewees het. Ek sou nie so kon bly in 'n 'een-vertrek klipmuur huisie' met geen bad-en toiletgeriewe nie. Wat nog te praat van sonder elektrisiteit. 

Ek, Marli en Imaelda het toe nie die res van die staproetes gaan stap nie. Ek het gevoel dit sou te lank en te moeilik vir Marli word en het eerder terug gegaan na die grot waar ons vir die middag sou kampeer. Daar het Marli omtrent die hele wêreld verken. Op en af, heen en weer, in die sand en in die veld. Ek het haar maar gelos om net 'kind' te wees vir die dag. Maak nie saak hoe vuil sy geword het nie. Ek was net te dankbaar dat ek weer haar "gumboots" vir haar aangetrek het. En na al die speel het sy vir 2 ure heerlik snoesig gelaap in Tannie Imelda se kombersie daar in die veld.

Die Cederberg wêreld het my baie aan Namibië laat dink, en so in my stilligheid het ek begin huis toe verlang na my familie en ons mooi land.

Sondag het ons rustig op die plaas spandeer en stadigaan begin oppak om die pad terug Kaap toe aan te vat. Die naweek was nou amper weer verby.

Soms het mens bietjie nodig om weg te breek na die natuur, om na die stilte om ons te luister en God se handewerk te waardeer. Om bietjie terug te staan van ons elke dag se jaag-lewens en aandag gee op dit wat belangrik. Ons familie en vriende. Ons verhoudings met mekaar. 

Dankie aan Oom Hein en Tannie Maryna, dat jul ons saam genooi het. Ons het dit baie geniet.

Spitter Spitter Spat!

Die winter is offisiëel in die Kaap, en saam met die winter kom die rëen. So, ek kon dit net nie weerstaan om vir Marli "gumboots" te koop nie. En dit was ook 'n goeie idee gewees, want toe Marli die waterpoelietjies sien, wou sy net met alle mag daarin. Nou ja, toe trek ons maar vir "gumboots" aan en sy het haar gate uit geniet in die water. Heen en weer gestap daarin, klippies gegooi daarin en wat nog meer. Kan ons nie ook soos kinders, soms net die basiese goedjies in die lewe geniet nie.

Nou sien ek baie uit na die naweek in die Cederberge saam met die Von Hörsten-familie, om te sien hoe Marli die naweek in die natuur gaan geniet. Sal maar vir "Gumboots" saamvat, net ingeval die werêld vol waterpoele lê.

Gereed vir Winter!

Die heel lekkerste om 'n dogtertjie te hê, is om haar aan te trek. Mens kry sulke mooi en oulike klere vir hulle. Een ding wat ek geweet het ek vir haar wil koop vir die winter, is 'n kamerjas. Daar is niks lekkerder as om 'n kamerjas aan te trek in die koue winters van die kaap nie. Snoesig sag en heerlik warm. 

So toe ek hierdie mooi pienk ene raak loop in die dorp, toe MOES ek dit net koop. Gelukkig was ek nie in die moeilikheid met die Finansiëele bestuurder nie, want hy weet Marli het dringend nog warm klere vir hierdie winter nodig, die arme kind het omtrent uit al haar kleertjies van verlede jaar  gegroei. Kyk hoe spog ons in ons nuwe kamerjas.

Een ding kan ek goed onthou wat my ma my gesê het, en dit is dat daar nooit geld vir jouself sal wees nie, maar altyd geld vir jou kinders, en dit is ook presies net so. Ek het in 'n tydskrif hierdie oulike tentjie gesien by Mr Price Home, en pappa se arm getrek dat ons dit vir Marli moet gaan kry, sodat sy haarself kan besig hou in die huis wanneer die nat winters die Kaap toesak en jy nie kan durf die voordeur oop maak nie. Ek gaan haar so jammer kry hierdie winter om in die ou klein studentehuisie vasgevang te sit, en in die Kaap hou die winter mos virewig aan.

Sy was darem mal oor haar tentjie en het sommer dadelik haar DVD speler, haar boek en haar "Woef" daarheen gesleep en haarself besig gehou. Viola geniet natuurlik die tent meer as Marli.

Ons vriende, Sarel en Ronica, se dogter Twainé het Maandag 9 geword, en Ronica het my ook ingespan om te help met die partytjie. Ons het 'n "Spa" partytjie gehou. Twainé en 5 vriendinnetjies was deur my en Ronica ge-pamperlang deurdat ons vir hulle gesigbehandelings, 'n manicure en 'n pedicure gegee het. Marli was die kleinste maaitjie daar die dag, maar dit beteken nie ons kan haar nie ook mooi maak nie. Mammie het maar haar toonaels vir haar mooi pienk gemaak soos haar kamerjas. Sy was die soetste dingetjie ooit, jy het nie van haar geweet nie. Behalwe dat sy 'n gat in die sweeties in tjippies in geëet het he he.

Dingetjies wat Marli doen:

1.  Sy is nogsteeds lief om te maak of sy op die selfoon praat, maar deesdae speel sy op haar eie klein rekenaar en druk die knoppies terwyl sy op die selfoon praat. Sien dit seker by mamma by die werk.

2.  Sy hou daarvan om dingetjies te laat afval van die bed af, of uit die bad uit en dan oor te loer en te sê "oh oh!". Maak jy wil haar net opsoen.

3.  Bring deesdae al ma se skoene tv kamer toe, en dan moet dit aan ma se voete aangetrek te word.

4.  Hou van enige handsak wat sy in die hande kan kry. Dan gaan dit oor die armpie (nie die skouer nie, ekskuus my) en dan paradeer ons rond in die huis. Soms word ons nog totsiens gewaai ook, maar dan moet ons haar mooi dophou, want gewoontlik gaan sy dan reguit by die voordeur uit en gaan kuier by die bure. (Ja ma, wonder waar sy daai gier vandaan sou kry).

5. Ek leer vir haar "I love you" deurdat ek met my fingertjie by my oog hou, dan my hart, dan op haar borsie. Sy sê al te kostelik die "I love you" op haar baba-taal manier wat klink soos "I O U", maar die vingertjie hak net by die oog vas.

Ek is tog so lief vir ons engelkind!