Die groot 1!

17 November 2010, ‘n jaar terug wat Maril gebore is! Kan dit waar wees? Almal het my gewaarsku en gesê: “Jy moet hulle geniet terwyl hulle so klein is, dit gaan so vinnig verby”, en het dit nie. Alles voel nog vir my so nuut, en tog is ek vir ‘n jaar lank al ‘n ma. Di t voel of ek droom.

Ons het vir M aril ‘n skool-partytjie gehou op die dag van haar verjaardag, maar die Sondag was haar groot partytjie saam met al ons vriende en geliefdes. Ek het daai hele week al gebid dat die weer tog net in ons guns sou tel, want ons het ‘n tuinpartytjie beplan. Tot op die dag het ek so gehoop die weer verander, maar die Kaap en sy weer is baie onvoorspelbaar, en al het dit toe nie gereën nie, het die wind baie sterk gewaai en was dit te koud en onsmaaklik om dit buite te hou. Ek moes maar vinnig plan maak en het ‘n saal daar naby gereel, sodat ons gaste nie verniet daarheen sou ry nie en  nie nodig het om almal te kontak nie. So ja, als het toe nie uitgewerk soos ek dit beplan het nie, maar dankbaar met goeie vriende was die partytjie ‘n sukses.

Dingetjies van Marli wat sy in hierdie afgelope  jaar kwyt geraak het:

·         Sy hou van papier eet, hoekom weet ek nie, maar sy doen. Veral sneusdoekies en toiletpapier.

·         Sy hou van wegkruipertjie speel en kan kraai van die lag.

·         Haar kielie plekke is onder haar voete en op haar ruggie en so bietjie in die nek.

·         Sy is mal oor piesangs.

·         Hou van kinders. Kan vir ure vir hulle sit en kyk.

·         Sy het haar tong ontdek. As jy vra:”Marli, waar is jou tong?”, dan steek sy hom so vêr uit.

·         Sy maak die oulikste vis-bekkie.

·         Sy hou nie daarvan dat haar hande of voete vuil word nie.

·         As sy wakker word, en haar pappa slaap nog, dan tik sy hom so op die skouer en roep “hey”.

·         Baie lief vir haar bad.

·         Sy het diep, diep in haar pa se hart in geklim, natuurlik mamma s’n ook.

·         Sy het dare 4 tande gesny vanaf 9 maande.

·         Sy het begin kruip eers op 11 maande, met tekens van stap.

·         Sy het 26cm in lengte gegroei en 5.5kg in gewig.

·         Haar gusteling prentjies is “Carike en Ghoempie”. Almal van hulle.

·         Sy slaap met teddy oor haar gesig  en sy haat dit om toegegooi te word, sy skop al die komberse af.

·         Sy het op 6 maande Duitse maesels gehad.

·         Sy wou nooit ‘n dummy aanvaar nie.

·         Lief vir diere, maar die kat wil nie stil sit as sy hom aan sy stert gryp nie ha ha.

Ons klein engeltjie
jy’s vandag 1 jaar oud
so pragtig soos ‘n diamant
so kosbaar soos goud
met jou ogies so blou
en jou klein lyfie so lou

vir jou het ons lief
jy’s ons klein hartedief

 

 

 

Marli en Isabella verjaar saam

Marli het ‘n maaitjie by die skool, Isabella, wat net so oud is soos sy, maar min het ons geweet hulle verjaar op presies dieselfde dag.

Een middag toe ek Marli gaan oplaai het, het ek en Isabella se ouma aan die gesels geraak en gepraat van die verjaarsdae wat opkom en dit is daar waar ek toe uitvind hulle is op dieselfde dag gebore, in dieselfde hospitaal en nou gaan hulle nog na dieselfde skool ook, en ons was nooit bewus daarvan nie. Bella was die oggend gebore en  Maril die middag.

Wel, ek het toe Bella se mamma ontmoet en ons het gepraat om vir hulle twee ‘n partytjie saam te hou by die skool op die dag van hulle verjaardag. Ons het sommer een Sondag oor ‘n braai mekaar behoorlik leer ken en toe die middag geneem om al die goedjies vir die partyjie te maak. Wat ‘n lekker span poging was dit nie.

En toe breek die groot dag aan, ons pragtige engeltjies word toe een jaar oud. Ek het baie laat nog staan en koek bak vir die skool partytjie, en toe ek bed toe gaan, het ek aan haar geraak daar waar sy so vas lê en slaap, en met trane in my oë, haar geluk gewens met die verjaardag. My hart was nie bly nie. Dit het hopeloos te vinnig verby gegaan. Nou is die baba ‘n klein dogtertjie. Maar vreugde bring sy nogsteeds in ons huis, en daarvoor is ek altyd dankbaar vir my pragtige kind.

Gelukkige verjaardag my skat. Ma bid vir jou wysheid toe, vir goeie en regte besluite in jou lewe, geluk, mag die Here die seer in die lewe so vêr moontlik van jou af weghou, wysheid vir ons as ouers, sodat ons jou reg sal grootmaak en liefde in oorvloed, mag jy nooit nikswerd voel nie.

Marli en Nicah na ‘n jaar

Orals waar ons gaan ontmoet mens nuwe vriende. So ‘n dag was 18 November 2010, ‘n dag nadat Marli gebore is. Ons was in kamer 9A in Vergelegen Medi-Clinic hospital in Somerset Wes. Ek en Marli was alleen in die kamer (Marli het natuurlik geslaap en ek het gele en tydskrif lees) toe die Kroukamp gesin met tassies die kamer in stap. Goeie nuus, ons sou binnekort kamer-maats ontvang!

‘n Paar minute later toe rol hulle vir mamma Lunique daar in en nie lank daarna nie, het baba Nicah ook daar aan gekom. Pragtige mensies. Ons het baie goed oor die weg gekom en lekker gesels. Die hele gesin het diep in ons harte in gekruip. Dit was ‘n hartseer dag toe ek en Marli ontslaan is, ons het die saam kuier baie geniet.

Wel, die viendskap het gelukkig nie daar geëindig nie. Ons het darem in kontak gebly en sien mekaar so nou en dan.

Ons is toe genooi na Nicah se eerste verjaardag partytjie toe en hulle sou dan die volgende dag weer na  Marli se partytjie toe kom. Hier is ‘n paar fotos van Nicah se partytjie.

Ons weet nie waar on paaie volgende lei nie, maar een ding is verseker, vriende is vir altyd, al bly jy vêr van mekaar af.  

  

Hoera! Marli het begin kruip...

Die lang afgewagte dag het aangebreek, Marli het begin kruip! (Dankie tog, ek het nie vernie daai "knee-pads" gekoop vir die kruip nie). Nou sal ons haar goed moet dophou, want so bly as wat ons is dat sy begin kruip het, begin die regte moeilikheid nou. Niks is meer veilig as Marli in die omtrek is nie. 

Hier is 'n kort video wat ek gisteraand geneem het van Marli in kruip aksie. (Jammer vir die swak beligting, die kamera is maar nie te skerp in die aand nie. Sal later 'n beter een oplaai.)

Ek het vir Marli 'n nuwe bib bestel. Een wat haar hele bolyf toemaak tot by die bene. Want as die kos uit die mond val, dan beland dit op haar skoot en dan help die ander bibs nie veel nie. Hierdie een het nog ekstra lang moue ook nog, wat jy kan afhaal of aansit soos jy dit nodig sien. Waar was hierdie bib gewees toe ons net met vaste kossies begin het? Marli se moue was gedurig vol pampoen. In elk geval, nou behoort ons haar skoon te kan hou.

So paar dingetjies wat Marli deesdae doen of van hou:

• Haar gunsteling vrug so ver is piesangs. Sy gryp daai piesang styf vas met haar handjie en verslind hom binne enkele minute. Klink verskriklik soos sy tekere gaan. Miskien is dit omdat dit so maklik kou, maar sy geniet dit vreeslik om piesangs te eet.
• As Marli in die verlede verstik het, dan klop mens haar soms so agter op die ruggie. Deesdae as sy so effens verstik aan die piesang omdat sy soms van gulsigheid té groot stukke af byt, dan klop sy haarself sommer so op die borsie. Ek en Collin kon nie help om te lag toe ons dit sien nie. Ek sal bietjie kyk om 'n video daarvan ook te kry en op te laai. Sy raak net te oulik!
• Ek en Collin is aan die stry oor watter woord sy eerste gesê het, pappa of mamma, maar sy kan altwee woorde al baie oulik sê. So ja, haar eerste woorde was pappa en mamma. So lief vir ons ou goggatjie.

Tot volgende keer!

Ditjies en Datjies ...

Marli het nogsteeds nie die hele kruip-storie onder die knie nie. Sy wil wil kruip, maar seil nog baie agteruit, of as sy op haar kniëe staan, dan loop sy nog net met die handjies na vore, die kniëe wil nog nie lekker saamwerk nie. Maar sy is baie lief daarvoor om regop te staan en trek haarself op teen die meubels en in die bad.

Sy probeer ook om by haarself  regop te kom sonder om haar op te trek teen iets, maar was nog nie heeltemal suksesvol nie.

Verlede week het die skooltjie gereel dat die brandweer ‘n vertoning vir die kinders kom gee, en dan sou die kinders in die skuim kon speel. Daarom het hulle gevra dat die kinders asseblief hulle swemklere saambring. Wel, gelukkig het Marli nog gepas in die swembroek wat Tannie Anné vir haar gekoop het. Sy het te ougat gelyk! Laaste wat sy hierdie swembroekie gedra het, was sy maar 2 maande oud. Gelukkig is Marli 'n fein dogterjie, so sy dra haar klere langer as wat sy behoort. Spaar my darem so 'n paar sente.

Marli “explore” nou alles. Collin was besig om haar nou die dag uit te trek, toe sy self haar skoene se veters begin losmaak. Ek weet nie hoeveel keer ek al die DVD’s moes terug pak in die rak nie. 

Haar gunsteling nuwe speelplek is die potte en Tupperware kas in die kombuis. Maar ten minste hou dit haar vir ‘n lang tyd besig, so ek los haar maar dat sy haarself geniet. Kos my net ekstra skoonmaakwerk elke dag.  Snaaks hoe kinders maak dat jy soveel meer geduld het, of is dit maar net die feit dat ek nou meer volwasse en gekalmeerd is, want die dinge wat ek gedink het my sou ontstel as my kind dit eendag sou moes doen, pla my nou die minste. Mens groei saam met jou kind.

Marli is ook baie lief daarvoor om alerhande knoppies te druk wanneer ek op my rekenaar besig is, todat dit geluide begin maak. Ek moet sê, sy het al dinge reg gekry op my rekenaar wat ek nie geweet het mens kan doen nie. So nou en dan as ons lui wil wees, dan kyk ons ‘n film op my rekenaar in die bed (veral met die koue reenweer die laaste tyd), maar weereens is dit nie so maklik gesê as gedaan nie, want Marli wil knoppies druk. Ek sal maar moet vir haar haar eie “rekenaar” koop sodat myne darem nog ‘n paar jaar langer sy werk kan doen.

Marli is mal daaroor om agter die stuur van die wiel in te klim. Gewoontlik laat Collin dit toe terwyl hulle vir my wag wanneer hy en Marli my by die werk kom optel of as ons net iewers op die kampus heen ry. Daai ou klein lyfie agter die wiel is so koddig. Dit sit 'n glimlag op my gesig elke dag as ek om die draai kom loop en ek sien haar op pa se skoot agter die stuurwiel, en jy kan sommer sien hoe geniet sy dit, want sy wieg heen en weer en gesels tog te lekker.

Ons geniet ons klein poplap vreeslik. Elke dag saam met haar gee ons net vreugde en plesier. Ons kyk nou wel so bietjie meer gereeld vir “Carike en Ghoempie” as wat ons nou ons eie films of programme sou kyk, maar ons sal dit enige dag vir ons engeltjie doen. Kan nie glo sy word oor bietjie meer as twee weke 1 jaar oud nie. Die lewe spin verby ons. Daarom geniet ons maar net elke oomblik saam met haar en probeer kwaliteit tyd saam deurbring. Elke dag saam met haar is ‘n geskenk van die Here.

Arme Marli, haar ma kan nie wag dat haar hare lank genoeg is om mee te begin speel nie. Sy het die naweek so bietjie onder die haarborsel en rekkies deur geloop (gelukkig nie die sker soos my ma sou doen nie he he). Nou ja, die hare is nog nie heeltemal lank genoeg nie, maar ek kon darem twee “amper” bokstertjies regkry, en vanoggend vir skool is sy met die fonteintjie op die kop skool toe. Ja ek weet, julle kry die kind baie jammer met ‘n ma soos ek.

Ook het ons so week gelede haar nuwe motor-stoeltjie ingesit. Nou kan sy ook sien wat rondom haar aangaan. Sy was nog nie die regte gewig vir hierdie stoeltjie nie, so ons moes haar maar nog in die ander stoeltjie hou, al was haar bene al té lank vir die ander stoeltjie en was dit vir haar niks lekker om agter toe te kyk nie.  Sy geniet hierdie stoeltjie nou so, dat sy nou eers begin te klets as ons iewers heen ry, klink skoon asof sy met ons ‘n gesprek aanvoer (wel, dalk doen sy).

Soene, kou-goed en slaaptyd!

Vandag toe lees ek  'n vriendin se "blog" en ek kon nie help om by myself te lag toe ek lees van haar dogtertjie Isabella wat so papier eet nie, want ek het presies dieselfde probleem met Marli. Sy is mal oor papier eet, veral toiletpapier. Vandag toe kry sy weer 'n rolletjie in die hande. Ek moes net 'n foto neem en met julle deel. Nou die dag by die kerk, plaas ek haar op die tafel in die badkamer om haar doek te ruil en nie gesien dat daar toiletrolle naby was nie. Toe ek weer sien,  kou sy te lekker aan hulle. Jy sien net toiletpapier trek.

Soos Marli groter word, so ontwikkel die persoonlikheid ook. Sy is so 'n plesier in ons huis. Ons kan haar net sit en dophou wat sy doen en hoe sy die wêreld om haar leer ken. Kosbaar.

Deesdae as dit kom by slaaptyd, rol sy haarself heen en weer in haar kot, tot sy naderhand heel van haar kussing af lê, en sommer dwars oor die kot ook nog, koppie terug gegooi en teddie op die gesig. So sal sy aan die slaap raak. Sy hou ook niks van die komberse op haar nie en skop hulle ook gereeld af.

Marli het die soen bemeester. Ons vra haar deesdae: "Marli, gee mamma/pappa 'n soentjie", en dan kom sy nader en gee sy ons so 'n oopmond soentjie. Ons geniet dit so! Vandag sien ek hoe gee sy haar skapie ook soene. Tog te oulik.

Sy het iewers geleer hoe om met haar koppie "ja" te knik, of "nee" heen en weer te swaai. Weet nog net nie mooi wanneer om ja of nee te sê nie, maar glo my, as sy nie meer wil eet of haar medisyne wil drink nie, weet sy presies dat sy "nee" moet sê.

Marli wil nog niks weet van kruip nie, sy staan gemaklik hande vier-voet, maar na 'n tyd gooi sy haar bene onder haar uit en lê net daar op haar magie in die rondte en draai. Sy is wel bitter lief vir stap (met ons hulp natuurlik). Sy stry altyd om regop te kom en dan wil daai beentjies net loop. Ek glo Marli sal van sit reguit na stap toe gaan, of as sy kruip, sal dit 'n baie kort tydjie wees.

Ook het sy deesdae hierdie ding dat sy nie self haar bottel wil vashou nie. Sy lê net daar, hande in die lug en dan moet ons letterlik haar hande neem en dit teen die bottel plaas dat sy moet houvas. Ek kom agter dat sy eintlik baie slinks is en hou daarvan dat alles vir haar gedoen moet word. Klein bederf.

Ek is so dankbaar vir tegnologie en dat ek darem op hierdie wyse 'n stukkie van Marli met julle kan deel, 'n stukkie van die vreugde wat sy in ons lewe bring. Ek kan regtig nie my lewe meer indink sonder haar nie. Haar vriendelikheid, prag en liefdevolle geaardheid maak dat mens nie anders kan as om vir haar lief te wees nie, en die bewyse is daarin orals waar ons gaan. Sy maak koppe draai en almal wil net met haar gesels of haar vashou. By haar skooltjie is sy gewild onder al die maaitjies en die terugvoering is altyd positief: "Soet en lieflike kind, speel lekker met maaitjies, eet haar kossies, slaap soet". Marli glimlag altyd, al is sy hoe siek en haar koors die hoogte in.

Marli my engeltjie, ons is baie baie lief vir jou. Dankie vir die vreugde wat jy in pappa, mamma en al die ander mense se lewens bring. Mag jy altyd so 'n prag kind bly en onthou, hou net altyd vas aan Jesus, want Hy hou altyd vas aan jou.

Marli help mamma "Spring Clean"!

Sondag was my groot "Spring Clean" dag, en ek het omtrent geswoeg en gesweet met die klein plekkie. Net nadat ek die CD's reg gepak het, besluit Marlie: "ha ah, dit lyk nie vir my reg nie, kom ek help bietjie vir mamma", en sy pak omtrent alles weer uit. 'n Nuwe mylpaal vir haar. Dis die eerste keer dat sy een van die kaste in die huis uitpak anders as haar doekesak of speelgoed-sak. 

(Jammer vir die video kwaliteit. Ek moes dit kleiner maak om moontlik te maak vir oplaai)

Nuwe tandjies en uitdagings ...

Nou ja, ek het gelees dat babas op Marli se ouderdom moet eksperimenteer met kos wat hulle self met hulle vingertjies kan vashou en hulleself probeer voer. Oordat ons nie spasie in ons klein studente woning het vir ons eettafel nie, het ek nog nie hierdie ding uitprobeer nie, want hoe lyk my banke dan? Ek het toe maar 'n kombersie afgestaan wat sy maar kan bemors. Ons sal dit maar haar eet en speel kombersie maak. Ek het die kombersie op die grond oop gegooi en haar daarop neer geplaas met haar bordjie roer-eiers voor haar en haar toe gelaat om haarself te geniet, en volgens die foto kan julle sien dat sy dit behoorlik geniet het. Natuurlik moes ek ingryp en so bietjie help voer, want nie veel het in die mond beland nie.

Marli was Saterdag nie heeltemal haarself nie en ek kon nie verstaan wat aangaan nie. Ek het gewonder of die oulike baba-stadium nou iets van die verlede was en of dit nou die nuwe uitdagings is wat ons in die gesig staar soos hulle groter word, maar na so drie of vier ordentlike vuil doeke met een eienaardige klank, het ek dadelik in haar mondjie gekyk, net om te sien dat die vierde tand sy verskeining gemaak het. In drie en 'n half weke het Marli 4 tande gekry, en ek moet sê, sy was so 'n maklike baba. Sy het vreeslik siek geword met die derde tand, maar nogsteeds so vriendelik soos altyd, net met hierdie laaste tand wat sy so bietjie omgekrap was. My kind is nou uiteindelik reg om haar kossies te kan begin kou. Nou weet ek nie of ek moet bly wees of huil nie. Sy is nou net 'n klein dogtertjie, 'n klein babatjie is sy nie meer nie. The joys of motherhood.

Ek het toe so paar fototjies van haar probeer neem om te sien of ons die tande in die prentjie kan kry. Ek het darem 'n glimlag of twee gekry waar ons die tandjies kan sien. Sal maar weer later probeer as hulle so bietjie meer uit gegroei het.

Tandjies en Tandeborsels ...

Marli is het toe die volgende mylpaal behaal in haar negende maand, en dit is om tande te kry. Sy het nogals langer gevat as meeste van haar maats haar ouderdom vir die eerste tand om sy verskeining te maak, maar dit het my nie bekommer nie, want ek het gelees dat hoe later die tande uitkom, hoe gesonder is hulle. Hier is die foto van haar onderste twee tandjies.

 Dit was nogals 'n uitdaging om hierdie foto te kry, want die tandjies is nog te klein om dit te sien as sy glimlag, en sy is nie baie mal daaroor dat jy jou vinger in haar mond druk nie, maar ek het aanhou probeer tot sy op 'n slag gegil het van lekkerkry en ek die tandjies mooi kon sien. Nou wil mammie haar help om die tandjies gesond te hou. So ek het vir haar haar eerste tandeborsel gekoop en Marli hou vreeslik daarvan as ons tandjies borsel.

Dit dien ook as 'n heerlike kou-aperaat vir die jeukende tandvlies, daar waar die boonste tandjies net net hulle verskeining maak. Nog so 'n dag of twee, dan behoort die ander tandjies ook hier te wees. Marli gaan 'n mond vol tande hê teen die tyd van haar eerste verjaarsdag.

Marli is nogsteeds die maklikste kind om groot te maak, want deur hierdie hele tyd van tandekry het sy omtrent niks gehuil nie. Toe ons net sien, toe sit die tande daar. 'n Vrou wat saam my werk het eendag vir my gesê: "Marli is die vriendelikste en die maklikste baba wat sy nog gesien het, want al is sy so siek, sal sy nogsteeds glimlag. Jy sou nie se sy is siek nie".  Ek kan die Here nie genoeg dank vir hierdie pragtige kind nie. Sy is soveel meer as waarvoor ek gevra het. Dankie Jesus.

Marli se Familie-boom

Ek wou nog altyd die tyd vat en my familie-boom uitwerk. Sien wie was my groot-ouers, waar ons vandaan kom, ens. Wel, ek het nog nie daarby uitgekom nie, maar ek het dit goed gedink om solank aan Marli sin te begin werk. Ek wil dit graag in haar Baba-album insit wat ek besig is om vir haar te ontwerp.Ek dog ek deel dit met julle.

'n Lui-lekker Saterdag ...

Saterdag was dit net een van daai dae wat ek gevoel het ek kan heeldag in my ‘pajamas’ rondloop. Marli het ons so net na 6 wakker gemaak. Dit is gewoontlik hoe ‘Murphy’ werk, in die week slaap sy omtrent todat ons moet ry, maar naweke word sy wakker rondom die tye wat ek gewoontlik in die week moet opstaan.

Ons het maar so bietjie met haar gesels en gespeel, haar onbyt gevoer en toe het sy weer hier rondom half 9 se kant aan die slaap geraak. Ek het my nie twee keer laat nooi nie, ek het saam met haar op gekrul in die bed en verder geslaap.
Collin, die dierbare man wat hy is, het baie lus gehad vir ‘n lekker ontbyt, en omdat ons nou nie die bestandele gehad het vir ‘n goeie ‘boere-ontbyt’ nie, het hy dit goed gedink om vir ons plaatkoekies te bak. Terwyl ons slaap het ek gehoor hoe bak en brou hy daar in die kombuis. Teen half 11 toe ons opstaan was die ontbyt gereed vir eet. Marli het dit net so baie geniet soos ek. Yum-yum!!!

Ek moes my nuwe kamera in wei, so Marli en haar nuwe B@A-B@A moes maar my modelle speel.

Met die pragtige weer wat ons gehad het, het ons gedink om ‘n draai te gaan ry. Toe ons see langs ry, kon ons nie anders as om gou ‘n draai op die strand te gaan loop nie. Marli het vir die eerste keer in die sand gesit en speel. As dit eers somer word gaan ons darem lekker sand-kastele bou jong.

Die namiddag het ons gaan loop langs die riviertjie naby Lourensford saam met ons vriende. Ek is nou nie mal oor die reen in die winter nie, maar kyk net hoe mooi groen is die natuur.

Die dag se aktiwiteite het Marli heel uit geput. Is sy nie die mooiste engeltjie as sy slaap nie?

Ons het die dag af geëindig met ‘n lekker braai die aand saam met ons vriende. Namibiërs laat nie die koue hulle afskrik nie.

En Marli het haar eie persoonlike 'babysitter' gehad ...

Marli herenig met haar familie ...

Ek en Marli het die 5de Augustus op gevlieg Namibië toe vir my jongste suster, Anne, se 21ste verjaarsdag. Sy het baie mooi gelyk en die partytjie was baie lekker gewees. Hier is ons familie foto.

Marli was 2 maande oud toe ons laas in Namibië was, so die familie het uitgesien om haar weer te sien na omtrent 7 maande. Intussen het Claudine geboorte gegee aan ‘n pragtige baba dogtertjie op 25 Februarie, met die naam “Mia”. So dit was die eerste keer dat ek en Marli haar sou ontmoet.

Hier sit die 3 niggies bymekaar op die bank. Hulle gaan eendag darem baie lekker saam speel (en baklei he he).

Hier is die drietjies saam met ouma Hattie.  So ‘n trotse ouma het ek nog nie gesien nie.

Een aand sit en kyk Maril een van haar stories in die bed. Danica kom toe in die kamer in gestap en gaan sit langs Marli op die bed om storie te kyk, en sy sit haar arm om Marli. Awwww, my hart wou smelt. Is dit nie te dierbaar nie?

Die volgende oggend sit al drietjies sommer saam in die bed en storie kyk. Die drie musketeers!

Ouma en Oupa Prinsloo het darem die laaste naweek wat ons daar was kon kom kuier, al die pad van Tsumeb af. Marli is die eerste kleinkind aan hulle kant, so hierdie ouma en oupa se harte is ook maar baie trots op hierdie kleinding.

As ek so na hierdie fotos kyk, dan besef ek dat hierdie die dinge is wat betekenis aan die lewe gee. Ek is so dankbaar vir my pragtige familie en dat ek so geseënd kan wees. Ek sien uit na die dag wat ons terug kom huis toe, sodat Marli nog baie goeie tye saam met haar niggies en familie kan deurbring.

Aan my familie, dankie vir die lekker kuiertjie. Ek en Marli het dit baie geniet. Lief julle!

Liefde deur aanraaking...

Eendag toe ek in die apteek staan, kom ‘n dame na my toe en vertel my dat sy klasse gee in “Infant Massaging” en dat sy nog dames met babas benodig om die kursus op toe te pas,  sodat sy offisieel kan gerigestreer word as ‘n “Infant Massage Instructor”. Ek het huis toe gegaan en toe gedink, hoekom nie. Hier kry ek dit nou verniet, mens kan nie so 'n geleendheid verby laat gaan nie. Dit is ‘n geskenk wat die Here my gee. Ek kan my baba beter leer ken en ‘n gelukkiger, vriendeliker baba hê op die ou end van die dag. 

Ek het dadelik vir Monica gebel en my afspraak gemaak. Vir 4 weke moes ons klas loop. Ons het geleer hoe om te maseer eers op die bene, toe maag, bors, arms, rug en laastens die gesig. Ek en Marli het dit verskriklik geniet. Jy kon na die einde se kant toe sien wat ‘n verskil dit aan haar gemaak het. My kind het in ‘n energievolle kekkelbekkie verander en ek en my kind is nou nader aan mekaar as ooit tevore. Ek is so dankbaar Monica het op ons af gekom. Ek raai dit vir enige ouer aan.

Marli het tot 'n sertifikaat gekry!

Hoekom ons haar "Marli" genoem het

Baie mense wat ons stop om met Marli te gesels, vra vir ons waar die naam "Marli" vandaan kom. So as julle ook gewonder het hoekom ons haar nou juis Marli genoem het, hier is die antwoord:

Een plus Een maak Drie!

Ek sit nou die dag en dink, dinge gebeur darem vinnig. Een dag was ek nog 'n alleen loper, toe kom Collin in my lewe, en toe volg die "I do" en twee jaar later, hier is Marli. Wat 'n avontuur! 

Ek sien uit na baie gelukkige jare nog saam as 'n familie.

Toe onthou ek ook hoe my ma altyd gespot het en vertel het dat die Predikant vir hulle gelieg het die dag toe hulle getrou het, want hy het vir hulle gesê  : "Willem en Hattie, julle is nou een", en nou is ons vyf in ons gesin he he. Wel, dis net ons as gesin. Intussen het daar twee skoonseuns en drie kleindogters by gekom.

So ek kan ook dieselfde sê, nou die dag was ek en Collin nog een, nou is ons drie. So 1+1=3. Die skole leer mens heeltemal verkeerd :).

Hier is ons as gesin. Marli is sewe maande oud in hierdie foto. Ek is mal daaroor hoe Collin vir haar kyk, en hoe sy na my loer. Die een ding wat ons nie kan weg steek nie, is hoe baie lief ons vir mekaar en Marli is, en ook hoe lief Marli ons as ouers het. Fotos lieg nie. Jy voel sommer die "Chemistry". 

Ek en Collin stem or een ding saam, sy is die wonderlikste deel van ons lewe! Ons is lief vir jou Liefie-blom!

'n Vader se liefde

Ek het altyd gehoor dat dogtertjies pa se kinders is, en nou beleef ek dit persoonlik. Hoe ouer sy word  hoe liewer word hy vir haar. Elke dag ‘n bietjie meer. Pa se meisiekind. Dit help nogals dat Marli baie na hom lyk.

Dit is so lekker om te sien hoe Marli se gesiggie ophelder as hy in die oggende vir haar groet, asook elke ander keer wat sy hom sien. Glimlag van oor tot oor sodat jy die dimpels kan sien. As Collin in die omtrek is, het sy net oë vir hom.

Collin gaan laai haar in die oggende af by die dagmoeder en hy gaan laai haar gewoontlik in die aande op voordat hy my oplaai. As ek uitkom, sit hy in die motor  vir my en wag, met haar op sy skoot en sy maak of sy die motor ry (Pa se klein renjaertjie). As ons haar saam gaan oplaai, moet ek soms hardloop om eerste daar te kom as ek haar bietjie wil houvas. Dit is so snaaks om te sien hoe ons twee in gehardloop kom, en ek nogals op my hoë hakke. Ouma Truter sê sy geniet dit om te sien hoe broeis Collin oor sy meisiekind is.

Ek het nie probleme om Collin te vra om te help opstaan en vir Marli bottle gee nie. Hy doen dit met liefde. Elke tweede aand is sy beurt. As ons kerk toe gaan, en Marli is nukkerig oor sy wil slaap, staan hy enige tyd op en gaan loop met haar ‘n draai todat sy slaap.

Nie eens te praat van as ons winkel toe gaan nie. Collin stoot vir Marli en ek moet maar die mandjie stoot. Hy is baie erg oor sy meisiekind.

Ek is tog te dankbaar dat my man sy dogtertjie liefhet soos ek haar liefhet en dat hy so ‘n hulpsame pappa is. Ek kan met ‘n geruste hart vir Marli by hom los en weet sy sal in goeie hande wees.

Dankie Collin vir jou liefde en bystand. Dankie dat jy so ‘n goeie man en goeie pa vir ons dogtertjie is. Ek is seker Marli gaan groot word om baie erg oor haar pa te wees, ek sien dit nou al. Ons is baie life vir jou!

Nog 'n maand ouer...

Elke maand maak ek hierdie blokkie om Marli se "maandelikse verjaarsdag" te vier en om rekord te hou van hoe sy groei tot en met 1 jaar. Volg dit gerus saam met ons.

Ek kan nie glo hoe vinnig die tyd vlieg nie. Waar is daai eerste aand wat ek met haar in my arms in die hospitaal gelê het. Sy is nie meer 'n klein babatjie nie, sy raak nou 'n regte meisiekind.